Sampung Dahilan Kung Bakit Dapat Mong Panoorin ang “Kita Kita”

(Photo grabbed from spot.ph)

Sabi nila kapag galit ka, kailangan mo raw bumilang ng isa hanggang sampu para hindi ka makasakit o makapagbitaw ng mga salitang maaari mong pagsisihan sa huli. Hindi ako galit pero magbibilang pa rin ako.

Isa. Para sa iyo ito.

Kung sa tingin mo’y ika’y pretty, funny and smart, this movie is for you. You will be able to validate na kahit gaano ka man kaganda, gaano ka man kasayang kasama, at gaano ka man katalino, ay maaari ka pa ring ipagpalit sa iba.

Wala ba talagang contentment ang mga lalaki (o babae) pagdating sa relasyon? I think one of the ingredients of true love and happiness is contentment.

Dalawa. Makakarating ka sa Japan.

Hindi pa ako nakakapunta sa Japan pero dahil ang setting ng movie ay sa Japan (particularly Sapporo City), parang nakarating na rin ako. May ilang kultura at lenggwahe ng Hapon ang malalaman mo kapag pinanood mo ang movie na ito.

Very powerful ang isang movie pagdating sa promotion ng isang lugar. Remember the “Sagada” of “That Thing Called Tadhana“? Imagine if mayroong isang lugar o tourist destination ang magiging feature ng bawat isang movie, instant advertisement and promotion iyon.

Tatlo. Pampatanggal ng stress.

According to Lea’s doctor, kaya siya nagkaroon ng temporary blindness ay dahil sa stress. Kaya kung stress ka, make sure to unwind like watching a movie. Kaya ako nanood actually. Ayokong mabulag. Haha!

Siguro nga ay bulag ka na dahil sa sobrang stressed ka na sa kahihintay mo kay “The One“. Nabulag ka na kaya hindi mo nakikita ang isang kaibigan na andyan lang sa tabi mo. Uy! Andyan ka pala! Musta?!

Apat. Gaganahan kang kumain ng repolyo.

Actually after the movie, I craved for repolyo. Haha! Ano ba kasing meron sa repolyo at sinasabi nila na nakakapagpasaya ang pagkain nito. Kaya siguro sumikat si Cabbage Man!

Lima. You are one of the two less lonely people in the world.

Talaga bang ganoon? We seek happiness with the presence of other people? I’m not saying that this is wrong. But I’m not also saying that this is right.

Sa totoo lang, if you will not deal with the root cause, it will just grow eventually no matter what pruning you will make. Ang sakit na dala-dala ng puso mo, kahit ilang panandaliang saya pa ang maranasan mo, andoon pa rin ang kirot. Identify the root cause. Face and deal with it. Then move on.

Anim. For road safety.

Dahil sa movie na ito, lagi ka nang mapapatingin sa mga sasakyang parating sa tuwing ikaw ay tatawid ng kalsada.

Saklap bes! Nabunggo si Tonyo sa pedestrian lane. Namatay agad!(?) Asan ang hustisya? Kaya kung tatawid ka sa kalsada, mag-ingat ka dahil may isang Lea sa buhay mo ang maiiwan. Effective kaya na ilagay sa Manila ay “Bawal tumawid, namatay si Tonyo dito.”?

Pito. Tatawa ka.

Definitely mapapatawa ka sa movie na ito kahit na hindi mo kalampagin ang Bell of Happiness. Hindi pilit ang mga linya upang patawanin ang mga manonood. Natural lang. Tama lang. Hindi ko lang sigurado kung iiyak ka. Pero hindi naman ako naiyak. May mga nagsabi kasi na iiyak ka sa ending ng movie. Mas naiiyak kasi ako kung “common drama of a Filipino family” ang scenes. So baka it’s me. It’s not you.

Walo. It’s now. It’s never.

Kung hindi mo ito mapapanood agad baka mawala na ito sa mga showing sa cinemas.

Hindi ito ordinaryong rom-com. I don’t know if classified ba ito sa rom-com pero hindi ito yung karaniwang mapapanood mo. Ikaw ba naman ang lumagay kay Lea. Dalawang beses naging heart broken. Magkasunod pa! Walang three-month rule. Saklap. Srsly, nice ang story. May pagkakatulad ang writing style namin nung writer ng movie. Well, more on idea. I think same wavelength kami. Haha! (Read LOVE is BLOG). No wonder sa una pa lang, nahulaan ko na si Tonyo na yung nasa park na nagsagip doon sa bata. Nahulaan ko rin na siya si Banana Man. At siya ang naglagay ng flowers sa table sa labas ng bahay ni Lea. Nahulaan ko rin na may pagtatagpiin na mga kwento. Like doon sa hinabol ni Nobu (Japanese fiancé) si Lea upang mag-sorry. Nagtaka ako kung bakit basa yung damit niya that time. 🙂

Siyam. Hindi ka bulag.

Isa sa obvious na dahilan kung bakit dapat mong panoorin ang “Kita Kita” ay dahil nakakakita ka. Logical. Ang hirap kayang manood kapag bulag! Pero mas mahirap yung magmamahal ka na bulag ang iyong puso. Hindi mo makikita sa isang tao ang tunay niyang kagandahan/kagwapuhan. This movie will definitely change your perspective on how you see other people. At sa tuwing kakain ka, maghahanap ka ng saging. Sasabihin mong kung ang saging ay may puso, ang puso mo naman ay may saging.

Sampu.

Kapag nabasa mo ito, isa kang pinagpalang nilalang! Congratulations! PM me at my Facebook so that I can give you a reward for that. Cheers! FB: facebook.com/joseph.a.pagtananan

Bulag ka kapag di mo nabasa ang nilalaman ng ikasampu. Pero malay mo darating ang tamang panahon at mababasa mo na rin iyon. At masasabi mong “Nakita ko na.”

Ashiyu samdey!

***

Ilagay ang email address kung gusto mong maging updated sa mga blog posts ko. 🙂

Submit

Δ

Occasionally, visitors may see an advertisement here.

Register at bit.ly/LikhaSeries