Ang Buhay na Walang Facebook

Mas gusto kong isulat ang blog article na ito dito sa blogsite na ito kasi sobrang namiss ko ang original WordPress account ko. As in. Sabihin na nating namiss ko ang istilo ko sa pagsusulat. Namiss ko ang palitan ng comments ng mga kapwa ko bloggers. Sa totoo lang, namiss ko ang ang magsulat. Namiss kita. (Ay wait! Bawal na nga pala ang mga ganyang banat at pahapyaw. Madami ang nakakamisinterpret. May mga nag-aassume. May mga nabiktima na. Kaya tama na. Haha! Pero sorry, it’s how I write. Kaya bear with me. Ganito na lang ang rule: Don’t assume unless otherwise stated). Namiss ko yung writing without agenda. I mean… just writing as a way of expressing one’s self. Walang rules at standard na sinusunod. Writing not just for others but only for yourself. I don’t know if I make sense here but who cares! Blog ko ito. Haha! Gumawa ka ng sarili mong blog kung gusto mo ng may sense. LOL!

So what’s the story behind the title?

I’ve been in this social experiment of deactivating my Facebook account for a number of personal valid reasons. (Is there such an invalid reason ba? Malay ko.)

Newsfeed is a constant source of stress. Sobrang marami na ang ginawang pagbabago ng Facebook simula noong una akong gumamit nito. Dati wala pa actually ang newsfeed. Wala pa ang mga group. Wala pa ang mga pages. Nakakabilib din naman talaga kung paano ginagawa ng Facebook team ang mga innovations at iba pang features. Hindi na ako magtataka kung darating ang araw na matalo na niya si Google. Pero patuloy pa rin naman kasi ang innovation ni Google kaya alam kong hindi sila papatalo. Anyway, parehas naman na bongga ang kanilang mga income.

Lumayo ata tayo sa stress. Ganyan ang nagagawa ng newsfeeds. It will distract you. Sasabihin mo sa sarili mo, “Okay. Mag-scroll lang ako ng 5 minutes.” Then hindi mo na namamalayan, nakalipas na ang one hour… then 2 hours… hanggang maka-5 hours ka na. Been there. Done that. Stressful siya in a sense na after long hours, feeling mo wala ka na namang nagawa. Tapos tatamarin ka na sa iba mo pang gagawin. Stressful siya in a sense na sobrang daming bangayan sa newsfeeds especially sa news media. Stressful siya in a sense na makikita mo ang bawat selfie ng mga friends mo na nakakaumay na minsan. Stressful siya in a sense na you will tend to compare your success to somebody’s success (as what you have seen on their post in the newfeeds).

Maiba ako, I have this recent discovery. Try to search this phrase “negative effects of Facebook” in Google. You will notice that there are no major websites that published articles about that. The number one in the list is from paggu.com. Pambihira! First time kong marinig/makita ang website na iyon. Tapos hindi naman ganoong ka substantial ang laman ng article. Wala bang mga academic researches na pwede agad lumabas? Asan na ang mga top 500 Alexa-ranked websites? Hindi man laang sila nagsulat about that? Anyway, mukhang may something wrong.

Sabi nga sa article ng The Cheat Sheet, ito ang ilan sa negative effects ng sobrang paggamit ng Facebook:

• Comparing yourself to your Facebook friends is depressing
• Your mood is affected by what your Facebook friends post
• And Facebook itself probably doesn’t help your mood
• Lurking or feeling ostracized on Facebook hurts your self esteem

Basahin mo din ang article ng Psychology Today: 7 Ways Facebook Is Bad for Your Mental Health.

Kung babalikan natin ang buhay bago pa nauso o sumikat ang Facebook, ano nga ba ang mga pinaggagawa natin? Naaalala mo pa ba? Ano ang pinagkaiba ng buhay mo noon na wala pang Facebook at ngayong may Facebook.

Disclaimer: Hindi po ako binayaran ng mga competitor ng Facebook para gawin ang article na ito. Sa totoo lang, noong napanood ko rin ang documentary ni Mark Zuckerberg sa Youtube, alam kong noong una niyang ginawa ang Facebook hindi niya talaga akalain na sobrang growth ang mangyayari katulad ngayon. He is really a brilliant guy! Kudos!

By the way, hindi ko sinasabing walang magandang dulot ang Facebook. I’m just particularly talking about the negative effects that it can bring. Siguro sa ibang article ko isusulat ang mga benefits and advantages. Pero obvious na naman iyon. I mean kahit ikaw mismo, kaya mong mag-enumerate ng benefits ng pagkakaroon ng Facebook. Saka hindi naman mararating ng Facebook ang estado nito ngayon kung walang nakukuhang benepisyo ang mga tao.

So ayun nga. I deactivated my Facebook pero gumawa ako ng dummy account kasi I need to retain the Facebook pages I’m managing. I received some texts from people who are close to me. They are asking me if I blocked them on Facebook because they can’t search my account. Siyempre nagpaliwanag pa ako. Hirap din mag-explain. haha!

I believe that from 1000 or 2000 Facebook friends that you have, only 10% or less will recognized that you are not in Facebook anymore once you deactivate. Try mo! Para mapatunayan natin ang theory ko. So I suggest that you invest your time in building friendships in real life (and not virtually).

Another segway. Ito pala ang ilan sa mga facts and statistics galing sa Rappler:

• From a total population of 101 million in the Philippines, 119 million have mobile phone subscription. Ibig sabihin ganoon karami ang may cellphones. Lampas pa sa populasyon. Yung iba kasi more than one phone ang meron.
• Out of that 119 million, 80% are subscribed to the lowest speed tier plans (1-3 Mbps).
• Time spent online: 3.2 hours on mobile and 5,2 hours on desktop and table.
• Top online activities: Facebook (47%).
• There are now 47 million  active Facebook accounts in the PH.

Grabe na talaga ang influence ng Facebook sa Pilipinas at sa buong mundo. Tinalo pa ata nito ang spread at growth ng Christianity. Baka ang Facebook na ang tutupad ng Great Commission. Kidding aside, I know we can use Facebook to help us in fulfilling the Great Commission.

Noong mga panahon na deactivated ang Facebook account ko, sobrang maluwag sa schedule ko. Dati kasi talagang bago matulog at pagkagising, I make sure na I checked my Facebook. Siyempre baka nag-like or nagreply sa messenger si crush. Aminin! May ganyang moments kayo. Kala ninyo ha! 🙂

One thing din talaga na I want to deal (or should I say God wants to deal with me) ay ang time ko sa paggamit ng Facebook. Sometimes, nauuna ko pa ito kaysa kay God. It becomes an idol.

What is an idol? Well, it is the thing. It is the thing loved or the person loved more than God, wanted more than God, desired more than God, treasured more than God, enjoyed more than God. It could be a girlfriend. It could be good grades. It could be the approval of other people. It could be success in business. It could be sexual stimulation. It could be a hobby or a musical group that you are following or a sport or your immaculate yard. – Desiring God

Ay malapit na palang mag-alas dose. I need to post it na! Gusto kong ihabol kasi sa unang araw ng Abril. Ngayong araw din kasi ako magrereactivate ng Facebook ko. Andami ko na rin kasing namiss at alam kong marami nang nakakamiss sa akin. Weh?!  Saka may mga business transactions ako na through Facebook. Sa ibang pagkakataon ko na lang siguro ilalahad ang iba ko pang gustong sabihin na may kinalaman sa Facebook. I highly recommend that you read the article of my Pinoy-Canadian blogger friend (Elle) entitled Facebook: Killing You Softly.

By the way, abangan ninyo ang May 6. ❤

PS: I don’t know if nabigyan ko ba ng hustisya ang title ko. I’ll try better next time. Haha!

***

Ilagay ang email address kung gusto mong maging updated sa mga blog posts ko. 🙂

Submit

Δ