Anong Kwentong Crush-At-First-Sight Mo?

Crush Scene 1: Tawiran

Isang katanghaliang tapat iyon nang ako ay tatawid sa isang pedestrian lane. Dahil traffic sa Los Baños, ang tagal naming naghihintay bago kami senyasan ng pulis trapiko para makatawid. Isang minuto… dalawang minuto… tatlong minuto… apat na minuto… Ganoon na lamang ang aming paghihintay. Ang magkabilang dulo ng pedestrian lane ay punong-puno na ng mga taong tatawid. At pumito na si manong pulis! Prrrrrrttt! Nagmamadaling nagtawidan ang mga tao. Sa aking pagtawid ay papalapit ka sa akin at ako din sayo. Ang ating mga mata ay nagkasalubong. Di alintana ang mga taong nasa ating tabi at nagsisiksikan para makarating sa kabilang dulo. Pitong segundong nagkatitigan na para bang gusto nating tumigil sa gitna ng kalsada na parang isang pelikula kung saan tayo ang bida. Ngumiti ka sa akin na parang matagal na tayong magkakilala. Sa totoo lang, ang cute ng ngiti mo. Dahil sa dami ng taong tumatawid, hindi na kita muling nasilayan. I think it was crush-at-first-sight. 🙂

Crush Scene 2: Libro

Mahilig akong magbasa ng libro. Kung pupunta ako sa SM Calamba, siguradong dadaan ako sa National Bookstore at sa Booksale para mag-window shopping at pag may nakita akong maganda at murang libro saka lang ako bibili. Nasa loob ako ng Booksale nang araw na iyon at naghahanap ng librong akma sa aking panlasa. Hanap dito, hanap doon. Buklat dito, buklat doon. Nakita ko yung libro na “Chicken Soup for the Teenage Soul.” Maganda yung librong iyon. Mga istorya ng buhay ng kabataan na magbibigay sa atin ng aral. Nakapatong lang yung libro sa may isang tabi. Habang papalapit ang kanan kong kamay upang hawakan ang libro, hindi ko napansin na ikaw pala ay katabi ko at ang kaliwa mong kamay ay papalapit din upang kunin ang libro. Hawak natin ang libro sa magkabilang bahagi. Awkward moment ika nga. Nagkangitian na lamang tayo. Napatigil ako ng saglit at namangha sayo. Ang kulot mong buhok. Ang hikaw mong cute. Ang damit mung nakatatak na “Faith Moves Mountain.” Ang galing mong magdala ng pananamit. Nakakatuwa. Tapos parehas pa tayo ng mga libro na gustong basahin. Iniabot ko na lang sayo ang libro. Tapos ngumiti ka ulit. I think it was crush-at-first-sight. 🙂

My definition of CRUSH

Crush for me is merely appreciation. It is appreciating God-given skills, talents, character, behavior, and physical attributes of someone. Ang galing niyang mag-gitara. Astig siyang kumanta. Nakakamangha siya pagmasdan habang sumasayaw. Cool siyang manamit, so neat and fashionable. Ang sarap niyang kausap. Ang galing niyang mag-speak sa crowd. Ang bait niya! Ang ganda pa. Grabe yung insights niya sa isang bagay. Ang cute nung dimples niya. Grabe yung pinagdaanan niya sa buhay pero patuloy pa din siyang lumalaban. Ang dami niyang pangarap. Astig yung faith niya kay God. That’s it. No more. No less. If you want that crush feeling to grow and lead into a deeper attraction, it is up to you. Be sure it will not lead to lust but to love.

PS: Don’t just look at the physical appearance of a person. The outer appearance is just 3% of the total being of the person. There’s still 97% you need to know about that person. 🙂 (The percentage here is just my estimate.lol) Remember 1 Samuel 16:7, “The Lord does not look at the things people look at. People look at the outward appearance, but the Lord looks at the heart.”

How about you? Anong kwentong crush-at-first-sight mo? 🙂

Photo Credits (1 and 2)